Het verbinden van buiten (buitenschools leren) met binnenschools leren is knap lastig. Het gaat vooral om buitenstebinnen leren en binnenstebuiten leren. Het vraagt om een gezonde spanning om te kunnen blijven anticiperen op buiten en binnen en voortdurend te kunnen pendelen. Wil je in in je comforzone blijven dan is er nauwelijks spanning en je kennissysteem voldoet. De hersenen zoeken altijd deze zone op. Kom je in je zone van naaste ontwikkeling dan wordt er actief kennis geconstrueerd en vindt er leren plaats. Er is dan ruimte voor construerend leren, zelfsturend onderzoeken en combineren. Je kunt moed, lef tonen en er is ruimte om te experimenteren. Ook is er vertrouwen in eigen kunnen en kan men construrend leren en zelfsturend onderzoeken. Kom je in je discomforzone dan schiet je kennissysteem tekort. Men is dan boos,angstig, verdrietig, voelt zich overgeleverd aan een niet-behapbare chaos en er is een grote kans op catastrofaal leren.
Edgar Schein: “Wie het zich kan permitteren, zal leren uit de weg gaan”
-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten